Maurice Kip
12 juli 1975 - 21 mei 2004
NON SCOLAE SED VITAE DISCIMUS
Maurice Kip was als docent Engels werkzaam op het van Lutterveltplein en was op het Staring College een bekend en geliefd persoon die op geheel eigen wijze met leerlingen en docenten omging.
Beste vader van Maurice. Ik ken U niet maar zie berichten over Uw zoon op facebook bij Wilma Wesseling. En zodoende ook uw herinneringen. Wat schrijft u prachtig over Uw zoon,heel ontroerend. Ik heb een zoon, hij is 55 jaar.Hij reed ook wel eens op de motor.ik moet er niet aan denken hem te verliezen. Ik wens U en uw vrouw veel sterkte. Groeten van Wilm Hovers Lochem
Op 20 mei 2023
om 0:30 getekend door:
W.i.l.m.a. .H.o.v.e.r.s.
Dit is niet ok
om 0:30 getekend door:
W.i.l.m.a. .H.o.v.e.r.s.
Dag mijn lieve jongen,
Vandaag inderdaad, zoals Wilma al zei: vrijdag na Hemelvaart.
Deze dag zal voor altijd in onze geheugen zijn gegrift.
De datum verschuift inderdaad, maar die vrijdag na Hemelvaart blijft ons altijd bij.
Deze avond lijkt wel precies hetzelfde als 19 jaar geleden.
Ma en ik rustig thuis, wachtend op jouw komst, omdat je nog door wilde naar je vrienden in Steenwijk.
In plaats van jouw thuiskomst zien ma en ik een politieauto voor onze deur stoppen. Ergens voel je dat er iets niet in orde is, maar ik hoopte in gedachten dat het die politieagent was waar jullie veiligheidslessen voor de motor van hadden gehad en hij hier kwam om informatiemateriaal te brengen voor een nieuwe cursus. Maar de werkelijkheid was zo anders. Een dreun die zo hard aankwam en waarvan ik de gevolgen nog steeds niet onder woorden kan brengen en ook nooit zal kunnen.
Onze thuissituatie is nu wat anders. Afgelopen week was zo anders. Ma drie weken geleden een hele nieuwe kunstknie gekregen met een verbluffend snel herstel. Maar deze week kwam de dreun dat ze voor haar oude kwaal weer een aantal dagen in het ziekenhuis terechtkwam.
Je begrijpt dat het voor haar een soort van "Bevrijdingsdag" was dat ze deze avond toch thuis kan zijn.
Vanmiddag kwam het berichtje van de dokter dat ze toch naar huis mocht gaan.
Nu zitten we hier zwijgend bij elkaar. Ik tikken en mijn gedachten wat onder woorden brengend en ma die stil en verdrietig voor zich uitkijkt en aan jou denkt en aan het rampzalige bericht van 19 jaar geleden. Haar been gestrekt op de ligstoel vanwege de pijn die er nu wel is in haar knie, maar zeker ook in haar hart. Nooit weet een buitenstaander en ook ik niet wat er door haar heen gaat als moeder die nog steeds haar kind mist.
Ook ik heb af en toe van die momenten dat het tot me doordringt dat het zo vreemd is dat we je NOOIT in het echt weer zullen treffen. Heel af en toe kom je bij me nog weleens voor in een droom.
Maar bij het gevoel van "nooit meer jou zien" gaan zoveel vreemde gevoelens van heimwee, onmacht en onrecht door mijn lichaam. Dat is niet onder woorden te brengen en geven me dan zo'n verdrietig gevoel. Altijd blijft de "waaromvraag" en waarom jij?
Ik weet ondertussen ook wel dat de klok niet meer terug te draaien is en de wereld gewoon doordraait, maar we denken op een moment als dit extra aan jou en wat je overkomen is.
Gelukkig weten ma en ik dat je niet bent overleden aan de gevolgen van het motorongeluk dat je overkwam. Dat we dat een jaar later pas hoorden , kwam achteraf door de gebrekkige communicatie door de politie die zelf niet op de hoogte was van wat er echt was gebeurd. In elk geval bij de agent die ons op de hoogte kwam stellen van het verschrikkelijke nieuws.
Ik kon mijn "ei" voor dit moment even weer kwijt. Jij zou zeker zeggen: "Dat kan toch ook alleen maar, omdat jezelf een Kip bent.
Heel veel liefs en extra dikke knuffel van ma.
Dag Maurice.
Vandaag inderdaad, zoals Wilma al zei: vrijdag na Hemelvaart.
Deze dag zal voor altijd in onze geheugen zijn gegrift.
De datum verschuift inderdaad, maar die vrijdag na Hemelvaart blijft ons altijd bij.
Deze avond lijkt wel precies hetzelfde als 19 jaar geleden.
Ma en ik rustig thuis, wachtend op jouw komst, omdat je nog door wilde naar je vrienden in Steenwijk.
In plaats van jouw thuiskomst zien ma en ik een politieauto voor onze deur stoppen. Ergens voel je dat er iets niet in orde is, maar ik hoopte in gedachten dat het die politieagent was waar jullie veiligheidslessen voor de motor van hadden gehad en hij hier kwam om informatiemateriaal te brengen voor een nieuwe cursus. Maar de werkelijkheid was zo anders. Een dreun die zo hard aankwam en waarvan ik de gevolgen nog steeds niet onder woorden kan brengen en ook nooit zal kunnen.
Onze thuissituatie is nu wat anders. Afgelopen week was zo anders. Ma drie weken geleden een hele nieuwe kunstknie gekregen met een verbluffend snel herstel. Maar deze week kwam de dreun dat ze voor haar oude kwaal weer een aantal dagen in het ziekenhuis terechtkwam.
Je begrijpt dat het voor haar een soort van "Bevrijdingsdag" was dat ze deze avond toch thuis kan zijn.
Vanmiddag kwam het berichtje van de dokter dat ze toch naar huis mocht gaan.
Nu zitten we hier zwijgend bij elkaar. Ik tikken en mijn gedachten wat onder woorden brengend en ma die stil en verdrietig voor zich uitkijkt en aan jou denkt en aan het rampzalige bericht van 19 jaar geleden. Haar been gestrekt op de ligstoel vanwege de pijn die er nu wel is in haar knie, maar zeker ook in haar hart. Nooit weet een buitenstaander en ook ik niet wat er door haar heen gaat als moeder die nog steeds haar kind mist.
Ook ik heb af en toe van die momenten dat het tot me doordringt dat het zo vreemd is dat we je NOOIT in het echt weer zullen treffen. Heel af en toe kom je bij me nog weleens voor in een droom.
Maar bij het gevoel van "nooit meer jou zien" gaan zoveel vreemde gevoelens van heimwee, onmacht en onrecht door mijn lichaam. Dat is niet onder woorden te brengen en geven me dan zo'n verdrietig gevoel. Altijd blijft de "waaromvraag" en waarom jij?
Ik weet ondertussen ook wel dat de klok niet meer terug te draaien is en de wereld gewoon doordraait, maar we denken op een moment als dit extra aan jou en wat je overkomen is.
Gelukkig weten ma en ik dat je niet bent overleden aan de gevolgen van het motorongeluk dat je overkwam. Dat we dat een jaar later pas hoorden , kwam achteraf door de gebrekkige communicatie door de politie die zelf niet op de hoogte was van wat er echt was gebeurd. In elk geval bij de agent die ons op de hoogte kwam stellen van het verschrikkelijke nieuws.
Ik kon mijn "ei" voor dit moment even weer kwijt. Jij zou zeker zeggen: "Dat kan toch ook alleen maar, omdat jezelf een Kip bent.
Heel veel liefs en extra dikke knuffel van ma.
Dag Maurice.
Op 19 mei 2023
om 20:12 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 20:12 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Vandaag, geen 21 mei, wel de vrijdag na Hemelvaart. De dag waarop 19 jaar geleden, jij, onze vriend en collega Maurice, onderweg naar huis in Staphorst, dat ene fatale ongeluk kreeg met je motor. Net als toen, nu ook weer Keidagen hier in Lochem. Dit jaar ook een stel collega's die woensdagavond, net als jij o.a. op avontuur gingen in de botsauto's. Dit soort acties doen me onvermijdelijk aan JOU denken natuurlijk.
Zojuist hoorde ik Angels van RW op de radio en dit gaf aanleiding maar weer eens hier op de gedenkpagina te kijken. Na 19 jaar nog altijd niet vergeten, Maurice Kip!! Hoe zouden we ook...
Zojuist hoorde ik Angels van RW op de radio en dit gaf aanleiding maar weer eens hier op de gedenkpagina te kijken. Na 19 jaar nog altijd niet vergeten, Maurice Kip!! Hoe zouden we ook...
Op 19 mei 2023
om 19:10 getekend door:
W.i.l.m.a.
Dit is niet ok
om 19:10 getekend door:
W.i.l.m.a.
Dag mijn lieve jongen,
Vandaag is een speciale dag. Veel mensen denken dan aan 5 mei, Bevrijdingsdag. Wij hebben de vlag ook uit natuurlijk. Maar voor ons is het naast deze dag ook een bijzondere dag, omdat we vanmorgen bezoek hadden van je oud-leerlinge Hiske die nu in Brabant woont en afgelopen week op de camping in Ommen was.
We hadden al eens via Facebook gecorrespondeerd en aangegeven dat het leuk zou zijn elkaar weer eens te treffen. Ik zeg "weer eens", omdat we elkaar in het verleden ook eens getroffen hebben een poosje na je overlijden. Zij was toen als jong meisje aan het kamperen in Meppel samen met haar ouders.
Hiske, in gezelschap van haar dochtertje Evi, had een heel speciaal cadeautje voor je meegebracht in de vorm van een op jou gelijkend poppetje. Heel mooi en origineel. Jij zou het helemaal prachtig gevonden hebben.
Het bezoek zou in eerste instantie niet doorgaan, omdat ma op 25 april een nieuwe knie heeft gekregen in Zwolle. Gelukkig gaat haar revalidatie boven verwachting en kon het bezoek toch doorgaan.
We hebben heel gezellig bij elkaar gezeten en aan het eind van de morgen zijn we met zijn vieren bij jou op de begraafplaats in Meppel geweest. Heel apart natuurlijk. Het is op 21 mei straks 19 jaar geleden dat je niet meer thuiskwam en dat er zo maar weer een oud-leerlinge met haar dochtertje bij jouw graf komt kijken en ons met een bezoek vereert. Voor ons ook een soort van "feestdag" waarbij we herinneringen en ervaringen hebben opgehaald. De vlag had voor ons een dubbele betekenis lijkt het wel.
Bij je graf probeerde de jonge moeder aan haar kindje uit te leggen wie jij was en wat je voor haar had betekend. De manier waarop dat gebeurde, was voor ma en mij heel erg ontroerend. Voor ons was het duidelijk dat jij voor haar toch veel hebt betekend. Natuurlijk was het fijn hoe ze voor die tijd in ons huis nog vertelde over de periode dat jij aan het Van Lutteveldplein werkte en eigenlijk elke leerling jou kende. Dat had natuurlijk te maken met de kleinschaligheid van toen. Ook kinderen aan wie je geen lesgaf, kenden jou. Stom toevallig zat ik pasgeleden het begin van dit condoleanceregister nog eens door te lezen en werd het door deze groep leerlingen ook bevestigd.
Op dit moment van schrijven betrekt de lucht helemaal en regent het al behoorlijk. Ik ben bang dat het bevrijdingsfeest letterlijk in het water valt. Deze dag kan voor ma en mij niet meer stuk vanwege het fijne bezoek dat we vanmorgen hadden van Hiske en Evi.
Veel liefs en een dikke knuffel ook van ma. Van jou vast en zeker ook een knuffel voor Hiske. En haar dochtertje zou je ook erg leuk gevonden hebben. Die riep gewoon weer herinneringen bij ons op, denkend aan de kleine Esther van toen.
Dag Maurice.
Mijn zus ook al tegengekomen?
Vandaag is een speciale dag. Veel mensen denken dan aan 5 mei, Bevrijdingsdag. Wij hebben de vlag ook uit natuurlijk. Maar voor ons is het naast deze dag ook een bijzondere dag, omdat we vanmorgen bezoek hadden van je oud-leerlinge Hiske die nu in Brabant woont en afgelopen week op de camping in Ommen was.
We hadden al eens via Facebook gecorrespondeerd en aangegeven dat het leuk zou zijn elkaar weer eens te treffen. Ik zeg "weer eens", omdat we elkaar in het verleden ook eens getroffen hebben een poosje na je overlijden. Zij was toen als jong meisje aan het kamperen in Meppel samen met haar ouders.
Hiske, in gezelschap van haar dochtertje Evi, had een heel speciaal cadeautje voor je meegebracht in de vorm van een op jou gelijkend poppetje. Heel mooi en origineel. Jij zou het helemaal prachtig gevonden hebben.
Het bezoek zou in eerste instantie niet doorgaan, omdat ma op 25 april een nieuwe knie heeft gekregen in Zwolle. Gelukkig gaat haar revalidatie boven verwachting en kon het bezoek toch doorgaan.
We hebben heel gezellig bij elkaar gezeten en aan het eind van de morgen zijn we met zijn vieren bij jou op de begraafplaats in Meppel geweest. Heel apart natuurlijk. Het is op 21 mei straks 19 jaar geleden dat je niet meer thuiskwam en dat er zo maar weer een oud-leerlinge met haar dochtertje bij jouw graf komt kijken en ons met een bezoek vereert. Voor ons ook een soort van "feestdag" waarbij we herinneringen en ervaringen hebben opgehaald. De vlag had voor ons een dubbele betekenis lijkt het wel.
Bij je graf probeerde de jonge moeder aan haar kindje uit te leggen wie jij was en wat je voor haar had betekend. De manier waarop dat gebeurde, was voor ma en mij heel erg ontroerend. Voor ons was het duidelijk dat jij voor haar toch veel hebt betekend. Natuurlijk was het fijn hoe ze voor die tijd in ons huis nog vertelde over de periode dat jij aan het Van Lutteveldplein werkte en eigenlijk elke leerling jou kende. Dat had natuurlijk te maken met de kleinschaligheid van toen. Ook kinderen aan wie je geen lesgaf, kenden jou. Stom toevallig zat ik pasgeleden het begin van dit condoleanceregister nog eens door te lezen en werd het door deze groep leerlingen ook bevestigd.
Op dit moment van schrijven betrekt de lucht helemaal en regent het al behoorlijk. Ik ben bang dat het bevrijdingsfeest letterlijk in het water valt. Deze dag kan voor ma en mij niet meer stuk vanwege het fijne bezoek dat we vanmorgen hadden van Hiske en Evi.
Veel liefs en een dikke knuffel ook van ma. Van jou vast en zeker ook een knuffel voor Hiske. En haar dochtertje zou je ook erg leuk gevonden hebben. Die riep gewoon weer herinneringen bij ons op, denkend aan de kleine Esther van toen.
Dag Maurice.
Mijn zus ook al tegengekomen?
Op 5 mei 2023
om 14:12 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 14:12 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Vandaag weer de 21ste. Nu april en deze datum staat ook in het geheugen gegrift. Precies een jaar geleden dat Roel kwam te overlijden.
Voor iedereen heel aangrijpend.
Het was toen donderdagavond en enkele mensen bezig waren met straatversiering en er ook een wielerwedstrijd was.
Gisteravond liep ik weer dezelfde route en zag ik opnieuw versierde huizen in de straat en was de wielerwedstrijd weer bezig.
Gisteren met de toneelgroep naar de toneelfilm gekeken. Heel gezellig allemaal, mar de wandeling voelde heel apart.
Zo meteen gaan we even bij de buurvrouw op bezoek.
Gek dat we vaak denken dat er een "hierboven" bestaat. Dan zul je Roel vast al eens tegen zijn gekomen en alle anderen die ons zijn ontvallen. Of is dit een heel verkeerde voorstelling van de gang van zaken over "hierboven"?
Hoe het ook zal zijn: tot op dit moment is het nog altijd een reden en een manier aan jou deze persoonlijke berichtjes te kunnen sturen.
Hier in huis is weer rustig. Onze "vakantieganger" is alweer een week weg. Hij zal wel weer aan de temperatuur moeten wennen. Ook de leef-en woonsituatie is heel anders natuurlijk.
Het was fijn hem weer te hebben gezien, zodat we nu weer een goed beeld van hem hebben. Letterlijk en figuurlijk.
Ik sluit nu af en we gaan nu naar de overbuurvrouw.
Liefs en dikke knuffel van ma.
Dag Maurice.
Vandaag weer de 21ste. Nu april en deze datum staat ook in het geheugen gegrift. Precies een jaar geleden dat Roel kwam te overlijden.
Voor iedereen heel aangrijpend.
Het was toen donderdagavond en enkele mensen bezig waren met straatversiering en er ook een wielerwedstrijd was.
Gisteravond liep ik weer dezelfde route en zag ik opnieuw versierde huizen in de straat en was de wielerwedstrijd weer bezig.
Gisteren met de toneelgroep naar de toneelfilm gekeken. Heel gezellig allemaal, mar de wandeling voelde heel apart.
Zo meteen gaan we even bij de buurvrouw op bezoek.
Gek dat we vaak denken dat er een "hierboven" bestaat. Dan zul je Roel vast al eens tegen zijn gekomen en alle anderen die ons zijn ontvallen. Of is dit een heel verkeerde voorstelling van de gang van zaken over "hierboven"?
Hoe het ook zal zijn: tot op dit moment is het nog altijd een reden en een manier aan jou deze persoonlijke berichtjes te kunnen sturen.
Hier in huis is weer rustig. Onze "vakantieganger" is alweer een week weg. Hij zal wel weer aan de temperatuur moeten wennen. Ook de leef-en woonsituatie is heel anders natuurlijk.
Het was fijn hem weer te hebben gezien, zodat we nu weer een goed beeld van hem hebben. Letterlijk en figuurlijk.
Ik sluit nu af en we gaan nu naar de overbuurvrouw.
Liefs en dikke knuffel van ma.
Dag Maurice.
Op 21 april 2023
om 14:26 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 14:26 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Vandaag weer de 21ste. Nu van maart. Begin van de lente dus. Maar maart roert zijn staart behoorlijk af en toe. Het ging van sneeuwbuien naar zon.
Als je rondom je rustplaats kijkt, is het op het pleintje echt lente.
Jammer dat ik hier geen foto's kan laten zien. Het pleintje staat vol met prachtig gekleurde voorjaarsbloemetjes die samen met de bloemen die ma bij jou neerzet, in harmonie zijn. Persoonlijk vind ik het plekje waar jij je laatste rustplaats hebt, het mooiste van de hele begraafplaats.
Nu helemaal met die voorjaarsbloemenpracht.
De 21ste van de maand blijft wel heel speciaal. Vandaag precies 4 weken geleden, 21 februari dus, nam mijn zus afscheid van deze wereld.
Volgende maand, 21 april, is het precies een jaar geleden dat Roel afscheid van deze wereld nam en op 21 mei jij. Het blijft ongelooflijk. 2004 zit voor altijd in mijn hoofd. Net als het getal 28. Jouw leeftijd toen. Maar wat zijn getallen? Voor mij zijn bepaalde getallen dus herinneringen die dan altijd bij me opkomen.
Heel lang hebben wij het moeten doen met herinneringen aan onze lieve kleinzoon die we door corona lange tijd niet in het echt konden zien. Klein van stuk is hij zeker niet meer. Hij is nu weer op vakantie hier en we wisten niet wat we zagen toen hij hier binnenkwam.
Het is voor zijn vader zeker geen "kleine zoon" , maar voor ons een grote kleinzoon. Spelen met woorden is gewoon fijn tussendoor. Het is gewoon erg fijn dat hij op dit moment bij ons thuis is. We zijn beiden nu op de computer bezig is.
Het voelt gewoon weer als vanouds op dit moment. Ik moet wel wennen aan het leeftijdsverschil van toen en nu.
Voor mij blijft hij mijn kleinkind, maar ik moet er nog steeds aan wennen dat hij geen klein kind meer is. Een echte jongeman intussen.
Qua postuur lijkt hij op zijn vader en op jou.
Ik blijf het zo jammer vinden dat jij hem nooit persoonlijk hebt meegemaakt. Maar wel fijn dat hij af en toe meegaat om met ma de bloemen bij jou te helpen verzorgen.
Ik heb nog zoveel dingen te vertellen, maar dat kan onmogelijk allemaal hier.
Je vriendin uit Borculo zal vandaag ook wel weer bellen.
Vorige week zag ik een mooie foto rondgaan van haar waarin stond dat ze 18 jaar gelukkig was met haar nieuwe liefde. Je vriendin vindt het nog altijd jammer dat jij haar nieuwe relatie niet meer persoonlijk hebt gekend. Maar tussen ons is het wel wel echte vriendschap geworden. En dat voelt fijn.
Lieve Maurice, ik sluit nu af.
Ma en ik gaan nu een broodje eten samen met onze kleinzoon.
Heel veel liefs en een dikke knuffel van ma. Tot andere keer.
Vandaag weer de 21ste. Nu van maart. Begin van de lente dus. Maar maart roert zijn staart behoorlijk af en toe. Het ging van sneeuwbuien naar zon.
Als je rondom je rustplaats kijkt, is het op het pleintje echt lente.
Jammer dat ik hier geen foto's kan laten zien. Het pleintje staat vol met prachtig gekleurde voorjaarsbloemetjes die samen met de bloemen die ma bij jou neerzet, in harmonie zijn. Persoonlijk vind ik het plekje waar jij je laatste rustplaats hebt, het mooiste van de hele begraafplaats.
Nu helemaal met die voorjaarsbloemenpracht.
De 21ste van de maand blijft wel heel speciaal. Vandaag precies 4 weken geleden, 21 februari dus, nam mijn zus afscheid van deze wereld.
Volgende maand, 21 april, is het precies een jaar geleden dat Roel afscheid van deze wereld nam en op 21 mei jij. Het blijft ongelooflijk. 2004 zit voor altijd in mijn hoofd. Net als het getal 28. Jouw leeftijd toen. Maar wat zijn getallen? Voor mij zijn bepaalde getallen dus herinneringen die dan altijd bij me opkomen.
Heel lang hebben wij het moeten doen met herinneringen aan onze lieve kleinzoon die we door corona lange tijd niet in het echt konden zien. Klein van stuk is hij zeker niet meer. Hij is nu weer op vakantie hier en we wisten niet wat we zagen toen hij hier binnenkwam.
Het is voor zijn vader zeker geen "kleine zoon" , maar voor ons een grote kleinzoon. Spelen met woorden is gewoon fijn tussendoor. Het is gewoon erg fijn dat hij op dit moment bij ons thuis is. We zijn beiden nu op de computer bezig is.
Het voelt gewoon weer als vanouds op dit moment. Ik moet wel wennen aan het leeftijdsverschil van toen en nu.
Voor mij blijft hij mijn kleinkind, maar ik moet er nog steeds aan wennen dat hij geen klein kind meer is. Een echte jongeman intussen.
Qua postuur lijkt hij op zijn vader en op jou.
Ik blijf het zo jammer vinden dat jij hem nooit persoonlijk hebt meegemaakt. Maar wel fijn dat hij af en toe meegaat om met ma de bloemen bij jou te helpen verzorgen.
Ik heb nog zoveel dingen te vertellen, maar dat kan onmogelijk allemaal hier.
Je vriendin uit Borculo zal vandaag ook wel weer bellen.
Vorige week zag ik een mooie foto rondgaan van haar waarin stond dat ze 18 jaar gelukkig was met haar nieuwe liefde. Je vriendin vindt het nog altijd jammer dat jij haar nieuwe relatie niet meer persoonlijk hebt gekend. Maar tussen ons is het wel wel echte vriendschap geworden. En dat voelt fijn.
Lieve Maurice, ik sluit nu af.
Ma en ik gaan nu een broodje eten samen met onze kleinzoon.
Heel veel liefs en een dikke knuffel van ma. Tot andere keer.
Op 21 maart 2023
om 12:34 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 12:34 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Vandaag een bijzondere dag. De verjaardag van ma dus. We hadden gedacht dat Matthew vandaag weer zou komen na een aantal jaren van afwezigheid, maar je broer had weer een verrassing voor ons in petto en totaal onverwacht voor ons stond ons "sterretje" zaterdagavond laat bij ons voor de deur. Dat was een echte verrassing zoals je zult begrijpen. Het "sterretje" van eerder is na de coronaperiode getransformeerd tot een "ster".
Ma en ik hadden hem natuurlijk wel via beeldbellen of chatten gezien, maar nu hij in werkelijkheid voor de deur stond, kwam er een grote, stevige jongeman bij ons thuis binnenlopen. Ongelooflijk gewoon.
Vandaag een redelijk rustige verjaardag in vergelijking met eerder.
We proberen nu te genieten van de aanwezigheid van Matthew. Thuis vaak druk met studeren, hier maar lekker wat relaxen.
Thuis een temperatuur van 34 graden en hier net 3 graden met gevoelstemperatuur van -1.
Maar hij vindt dit prettiger. Ik kan me dat prima voorstellen Maurice.
Mijn zus vandaag twee weken geleden van de aardbodem vertrokken. Is ze ook bij jou ondertussen? Dat is en blijft de vraag waarover de meningen verdeeld blijven en waar de mensheid zich vaak mee bezighoudt.
Extra dikke verjaardagsknuffel van ma.
Dag Maurice. Tot gauw.
Vandaag een bijzondere dag. De verjaardag van ma dus. We hadden gedacht dat Matthew vandaag weer zou komen na een aantal jaren van afwezigheid, maar je broer had weer een verrassing voor ons in petto en totaal onverwacht voor ons stond ons "sterretje" zaterdagavond laat bij ons voor de deur. Dat was een echte verrassing zoals je zult begrijpen. Het "sterretje" van eerder is na de coronaperiode getransformeerd tot een "ster".
Ma en ik hadden hem natuurlijk wel via beeldbellen of chatten gezien, maar nu hij in werkelijkheid voor de deur stond, kwam er een grote, stevige jongeman bij ons thuis binnenlopen. Ongelooflijk gewoon.
Vandaag een redelijk rustige verjaardag in vergelijking met eerder.
We proberen nu te genieten van de aanwezigheid van Matthew. Thuis vaak druk met studeren, hier maar lekker wat relaxen.
Thuis een temperatuur van 34 graden en hier net 3 graden met gevoelstemperatuur van -1.
Maar hij vindt dit prettiger. Ik kan me dat prima voorstellen Maurice.
Mijn zus vandaag twee weken geleden van de aardbodem vertrokken. Is ze ook bij jou ondertussen? Dat is en blijft de vraag waarover de meningen verdeeld blijven en waar de mensheid zich vaak mee bezighoudt.
Extra dikke verjaardagsknuffel van ma.
Dag Maurice. Tot gauw.
Op 7 maart 2023
om 13:16 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 13:16 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Het lukt me toch nog om je een berichtje te sturen op deze 21ste.
Het was vandaag een heel speciale dag.
Ik hoef het je niet uit te leggen.
Ik heb voor nu even geen nieuws meer en daarom nu eerst een dikke knuffel van ma. Dag Maurice.
Het lukt me toch nog om je een berichtje te sturen op deze 21ste.
Het was vandaag een heel speciale dag.
Ik hoef het je niet uit te leggen.
Ik heb voor nu even geen nieuws meer en daarom nu eerst een dikke knuffel van ma. Dag Maurice.
Op 21 februari 2023
om 22:54 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 22:54 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Het is vandaag nog niet de 21ste, maar omdat me het morgen hoogstwaarschijnlijk niet lukt hier iets te schrijven, doe ik dat nu een paar uur voor de 21ste.
Zoals je nog van de vorige keer weet, troffen we hier een hartverwarmend bericht van één van je oud-leerlingen.
De wonderen waren nog niet de wereld uit. Gisteravond kwam er via Facebook (het is wel Engels, maar het had in jouw tijd een heel andere betekenis) een bericht binnen van deze oud-leerlinge. Ma heeft wel Facebook, maar ik niet. Maar ik heb toen de online-chat van ma overgenomen.
Ik heb met je oud-leerlinge meer dan een uur zitten chatten en over heel veel dingen van gedachten gewisseld. Natuurlijk kwam het bezoek van dit gezin aan je graf in Meppel en hun bezoek bij ons thuis nog weer even aan de orde.
Het was erg fijn te horen waar ze nu woont en wat ze nu allemaal doet en dat ze nu moeder is van drie kinderen.
Als alles gaat zoals de bedoeling is, komen ze hier ook nog eens langs. Wat een verrassing was dit gesprek. We hebben over zoveel meer dingen gesproken. Erg leuk allemaal en te veel om hier allemaal te vertellen. Maar zoal ze zich jou herinnert was erg fijn te horen Maurice. En dat na zoveel jaren.
Het volgende zal je zeker ook begrijpen zonder veel duidelijk te hoeven maken, maar wat me heel erg bezighoudt op dit moment.
Mocht er een "boven" bestaan, probeer "haar" daar dan "welkom" te heten en haar te begeleiden. Dat verdient ze wel na een moeilijke laatste levensfase en voor alles wat ze voor ons als haar broers gedaan en betekend heeft.
Dag Maurice.
Extra dikke knuffel van ma. Ik zou je nog zoveel willen zeggen nu, maar dat is onmogelijk. Je begrijpt het gelukkig. Dat kan niet anders. Morgen weer een 21ste en wat voor een.
Het is vandaag nog niet de 21ste, maar omdat me het morgen hoogstwaarschijnlijk niet lukt hier iets te schrijven, doe ik dat nu een paar uur voor de 21ste.
Zoals je nog van de vorige keer weet, troffen we hier een hartverwarmend bericht van één van je oud-leerlingen.
De wonderen waren nog niet de wereld uit. Gisteravond kwam er via Facebook (het is wel Engels, maar het had in jouw tijd een heel andere betekenis) een bericht binnen van deze oud-leerlinge. Ma heeft wel Facebook, maar ik niet. Maar ik heb toen de online-chat van ma overgenomen.
Ik heb met je oud-leerlinge meer dan een uur zitten chatten en over heel veel dingen van gedachten gewisseld. Natuurlijk kwam het bezoek van dit gezin aan je graf in Meppel en hun bezoek bij ons thuis nog weer even aan de orde.
Het was erg fijn te horen waar ze nu woont en wat ze nu allemaal doet en dat ze nu moeder is van drie kinderen.
Als alles gaat zoals de bedoeling is, komen ze hier ook nog eens langs. Wat een verrassing was dit gesprek. We hebben over zoveel meer dingen gesproken. Erg leuk allemaal en te veel om hier allemaal te vertellen. Maar zoal ze zich jou herinnert was erg fijn te horen Maurice. En dat na zoveel jaren.
Het volgende zal je zeker ook begrijpen zonder veel duidelijk te hoeven maken, maar wat me heel erg bezighoudt op dit moment.
Mocht er een "boven" bestaan, probeer "haar" daar dan "welkom" te heten en haar te begeleiden. Dat verdient ze wel na een moeilijke laatste levensfase en voor alles wat ze voor ons als haar broers gedaan en betekend heeft.
Dag Maurice.
Extra dikke knuffel van ma. Ik zou je nog zoveel willen zeggen nu, maar dat is onmogelijk. Je begrijpt het gelukkig. Dat kan niet anders. Morgen weer een 21ste en wat voor een.
Op 20 februari 2023
om 20:52 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 20:52 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Het is nu zaterdagmorgen en ik zit rustig met ma koffie te drinken en we praten wat over wat ons op dit moment bezighoudt binnen de familie.
Het is wel vreemd, maar ik zeg tegen ma dat ik even hier ga kijken, omdat ik op de een of andere manier het gevoel heb dat hier op de site ook een bericht staat. Ik kijk eerst op mijn telefoon en zie daar een berichtje, maar omdat het beeld zo klein is, zag ik wel een reactie, maar was ik bang dat het een bericht van langer geleden. Gauw mijn laptop erbij en inderdaad klopt de datum en is het het laatste bericht hier. Ik snap niet dat ik dit op de een of andere manier voorvoelde.
Natuurlijk hebben ma en ik dit bericht gelijk doorgelezen, want het voelt voor ons zo fijn dat er zoveel jaren na jouw heengaan nog steeds weer oud-leerlingen of anderen zijn die zich jou op een liefdevolle manier herinneren. Ongelooflijk, maar zo waardevol voor ma en mij.
Natuurlijk kunnen ma en ik ons dit verhaal nog heel goed herinneren.
Sommige details natuurlijk niet meer, omdat het al weer zo lang geleden is.
Wat ik me nog wel heel goed weet te herinneren, is dat deze familie toen op de kleine camping "De Kikkerije" stond aan het kanaal aan de noordkant van Meppel.
Het gekke is dat ma en ik daar bijna elke zondag voorbijrijden, wanneer we van Fokke terugkomen om richting begraafplaats te gaan. En heel vaak denk ik dan dat hier eens mensen uit Lochem of omgeving hebben gestaan van wie de dochter bij jou in de klas zat en die ons thuis ook nog een bezoek hebben gebracht. Vaak heb ik me afgevraagd of ze daar nog weleens zouden komen. En dan opeens dit bericht. Ik heb zo vaak het gevoel: bestaat toeval? Daar ga ik maar niet op in nu.
Ma en ik zijn erg verrast door haar bericht waarvan de inhoud zo fijn voor ons is.
Ik zou willen zeggen, dat wanneer deze familie, of dat meisje van toen dat nu zeker een jongedame is, hier nog eens in de buurt is, gerust nog eens langs mag komen. Ook wij zijn geïnteresseerd hoe het verder met haar is gegaan.
We weten zeker dat jij het geweldig vindt dat zij de moeite heeft genomen om jou op deze speciale manier nog eens te herdenken. Nog weer eens het gevoel te krijgen dat je toch niet voor niets hebt geleefd. Ik denk dat zij jouw leeftijd ondertussen al met een paar jaartjes is gepasseerd.
Ik ben blij dat dat ik dit bericht nu heb gelezen.
Dag Maurice.
Liefs en een dikke knuffel van ma.
Het is nu zaterdagmorgen en ik zit rustig met ma koffie te drinken en we praten wat over wat ons op dit moment bezighoudt binnen de familie.
Het is wel vreemd, maar ik zeg tegen ma dat ik even hier ga kijken, omdat ik op de een of andere manier het gevoel heb dat hier op de site ook een bericht staat. Ik kijk eerst op mijn telefoon en zie daar een berichtje, maar omdat het beeld zo klein is, zag ik wel een reactie, maar was ik bang dat het een bericht van langer geleden. Gauw mijn laptop erbij en inderdaad klopt de datum en is het het laatste bericht hier. Ik snap niet dat ik dit op de een of andere manier voorvoelde.
Natuurlijk hebben ma en ik dit bericht gelijk doorgelezen, want het voelt voor ons zo fijn dat er zoveel jaren na jouw heengaan nog steeds weer oud-leerlingen of anderen zijn die zich jou op een liefdevolle manier herinneren. Ongelooflijk, maar zo waardevol voor ma en mij.
Natuurlijk kunnen ma en ik ons dit verhaal nog heel goed herinneren.
Sommige details natuurlijk niet meer, omdat het al weer zo lang geleden is.
Wat ik me nog wel heel goed weet te herinneren, is dat deze familie toen op de kleine camping "De Kikkerije" stond aan het kanaal aan de noordkant van Meppel.
Het gekke is dat ma en ik daar bijna elke zondag voorbijrijden, wanneer we van Fokke terugkomen om richting begraafplaats te gaan. En heel vaak denk ik dan dat hier eens mensen uit Lochem of omgeving hebben gestaan van wie de dochter bij jou in de klas zat en die ons thuis ook nog een bezoek hebben gebracht. Vaak heb ik me afgevraagd of ze daar nog weleens zouden komen. En dan opeens dit bericht. Ik heb zo vaak het gevoel: bestaat toeval? Daar ga ik maar niet op in nu.
Ma en ik zijn erg verrast door haar bericht waarvan de inhoud zo fijn voor ons is.
Ik zou willen zeggen, dat wanneer deze familie, of dat meisje van toen dat nu zeker een jongedame is, hier nog eens in de buurt is, gerust nog eens langs mag komen. Ook wij zijn geïnteresseerd hoe het verder met haar is gegaan.
We weten zeker dat jij het geweldig vindt dat zij de moeite heeft genomen om jou op deze speciale manier nog eens te herdenken. Nog weer eens het gevoel te krijgen dat je toch niet voor niets hebt geleefd. Ik denk dat zij jouw leeftijd ondertussen al met een paar jaartjes is gepasseerd.
Ik ben blij dat dat ik dit bericht nu heb gelezen.
Dag Maurice.
Liefs en een dikke knuffel van ma.
Op 18 februari 2023
om 11:31 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 11:31 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Hoi meneer Kip,
Zomaar op deze doodnormale maandagavond dat ik weer eens aan u dacht en uw naam op Google intypte om te kijken wat er boven gedreven komt. Zo doende ben ik hier beland.
Zooooo veel jaar geleden dat ik u voor het laatst zag. Een onuitwisbare indruk heeft u op mij gemaakt. Net al vele andere leerlingen. Grappen en grollen daar draaide het in mijn beleving om in uw lessen. Onzin natuurlijk maar het is niet de Engelse les die mij is bij gebleven. Enkel de fijne sfeer die er hing in uw lokaal.
Ik ben zo onderste boven geweest destijds. Meisje van 14 jaar, ik weet nog zo goed dat er een aantal mensen wat mochten vertellen tijdens de herdenkingsdienst in school. Ik heb dit mogen doen namens mijn klas. Vond dit zo eervol en fijn. Een aantal jaren later was ik met mijn ouders in de buurt van uw geboortedorp en zijn wij random opzoek gegaan naar uw graf. Het moest toch te vinden zijn want we hadden van horen zeggen dat het een heel mooi graf was. Helaas konden we het niet vinden. Uiteindelijk hebben we iemand gevraagd daar of hij u misschien gekend had en wat meer wist. Warempel was dit zo en ik meen dat wij via deze persoon naar de juiste begraafplaats zijn gestuurd. Dit is wat ik meen in Meppel maar zoveel jaren later kan ik dat ook niet helemaal juist hebben onthouden. Meer niks was gelogen. Een opvallend graf, precies net als u was. Een opvallend mens.
Uiteindelijk zijn wij ook nog bij uw ouders op bezoek geweest. Ik weet niet meer hoe wij in contact zijn gekomen met elkaar maar wat ik mij wel heel goed herinner nog is dat uw motorlaarzen in de gang stonden. We hebben samen in een map gekeken waar ook mijn verfrommelde kladblaadje nog in zat met tekst die ik voor gelezen heb tijdens de herdenkingsdienst.
Zo bijzonder om toen te kunnen zien nog eens.
Lieve ouders van Maurice, weet dat jullie zoon nooit vergeten wordt, ook niet decennia’s later en dat zal ook niet gaan gebeuren. Wat prachtig dat jullie deze pagina levend houden ter ere van hem.
Lieve groetjes van een oud leerling.
Zomaar op deze doodnormale maandagavond dat ik weer eens aan u dacht en uw naam op Google intypte om te kijken wat er boven gedreven komt. Zo doende ben ik hier beland.
Zooooo veel jaar geleden dat ik u voor het laatst zag. Een onuitwisbare indruk heeft u op mij gemaakt. Net al vele andere leerlingen. Grappen en grollen daar draaide het in mijn beleving om in uw lessen. Onzin natuurlijk maar het is niet de Engelse les die mij is bij gebleven. Enkel de fijne sfeer die er hing in uw lokaal.
Ik ben zo onderste boven geweest destijds. Meisje van 14 jaar, ik weet nog zo goed dat er een aantal mensen wat mochten vertellen tijdens de herdenkingsdienst in school. Ik heb dit mogen doen namens mijn klas. Vond dit zo eervol en fijn. Een aantal jaren later was ik met mijn ouders in de buurt van uw geboortedorp en zijn wij random opzoek gegaan naar uw graf. Het moest toch te vinden zijn want we hadden van horen zeggen dat het een heel mooi graf was. Helaas konden we het niet vinden. Uiteindelijk hebben we iemand gevraagd daar of hij u misschien gekend had en wat meer wist. Warempel was dit zo en ik meen dat wij via deze persoon naar de juiste begraafplaats zijn gestuurd. Dit is wat ik meen in Meppel maar zoveel jaren later kan ik dat ook niet helemaal juist hebben onthouden. Meer niks was gelogen. Een opvallend graf, precies net als u was. Een opvallend mens.
Uiteindelijk zijn wij ook nog bij uw ouders op bezoek geweest. Ik weet niet meer hoe wij in contact zijn gekomen met elkaar maar wat ik mij wel heel goed herinner nog is dat uw motorlaarzen in de gang stonden. We hebben samen in een map gekeken waar ook mijn verfrommelde kladblaadje nog in zat met tekst die ik voor gelezen heb tijdens de herdenkingsdienst.
Zo bijzonder om toen te kunnen zien nog eens.
Lieve ouders van Maurice, weet dat jullie zoon nooit vergeten wordt, ook niet decennia’s later en dat zal ook niet gaan gebeuren. Wat prachtig dat jullie deze pagina levend houden ter ere van hem.
Lieve groetjes van een oud leerling.
Op 13 februari 2023
om 21:06 getekend door:
H...K.
Dit is niet ok
om 21:06 getekend door:
H...K.
Dag mijn lieve jongen,
Vandaag weer een 21ste. En dat al weer in 2023. Ongelooflijk, wat gaat de tijd snel. Ik heb het vaker gehad over het begrip "tijd". Ik ben daar niet de enige in gelukkig.
Ma en ik zijn nu aan het koffiedrinken. Zij kijkt even op Facebook en ik met laptop op schoot hier op deze site om jou een berichtje te sturen. Ik glimlach in mezelf en denk: "Berichtje of bericht"? Wanneer ik naar het vorige kijk, is er zeker geen sprake van "berichtje". Dat kon toen ook bijna niet, omdat het heel veel impact had op ma en mij.
Het is vandaag nog even afwachten of het "bericht of berichtje" wordt. Maar je weet dat ik een beetje bekend sta als een man die meestal veel woorden nodig heeft, omdat ik liever geen misverstanden heb. Met weinig woorden veel zeggen, lukt me niet zo vaak.
Ik hoor net van ma dat ze via Facebook jouw oud-leerling Jurgen Duringhof heeft gefeliciteerd heeft met zijn verjaardag. Deze naam is voor ma en mij onlosmakelijk verbonden met jou als beginnend docent in Lochem.
Ik had het net over "tijd", maar ik weet nog altijd dat ma en ik in 2005 getuige waren van zijn diploma-uitreiking. Ik heb het hier vaker gezegd dat het heel bijzonder was dat ikzelf hem die avond zijn gymnasiumdiploma namens jou mocht overhandigen. Het waarom is wel bekend. Het was een jaar na jouw overlijden en voor ons was dit een heel hectische tijd. Maar Jurgen en zijn diploma in 2005 vormen voor ons een heel prettige herinnering.
En die herinnering zal ik altijd blijven koesteren.
Ik zou er met gemak weer een "bericht "van kunnen maken, omdat ik je op dit moment heel zou kunnen vertellen over dingen die nu in mijn leven spelen, maar in dit geval moet je maar proberen mijn gedachten te kunnen lezen. Ik weet niet wat er allemaal mogelijk is daar van "Boven". Voor mij in ieder geval een erg prettig "correspondentieadres".
Heel veel liefs en dikke knuffel van ma.
Dag Maurice.
We missen je nog altijd.
Vandaag weer een 21ste. En dat al weer in 2023. Ongelooflijk, wat gaat de tijd snel. Ik heb het vaker gehad over het begrip "tijd". Ik ben daar niet de enige in gelukkig.
Ma en ik zijn nu aan het koffiedrinken. Zij kijkt even op Facebook en ik met laptop op schoot hier op deze site om jou een berichtje te sturen. Ik glimlach in mezelf en denk: "Berichtje of bericht"? Wanneer ik naar het vorige kijk, is er zeker geen sprake van "berichtje". Dat kon toen ook bijna niet, omdat het heel veel impact had op ma en mij.
Het is vandaag nog even afwachten of het "bericht of berichtje" wordt. Maar je weet dat ik een beetje bekend sta als een man die meestal veel woorden nodig heeft, omdat ik liever geen misverstanden heb. Met weinig woorden veel zeggen, lukt me niet zo vaak.
Ik hoor net van ma dat ze via Facebook jouw oud-leerling Jurgen Duringhof heeft gefeliciteerd heeft met zijn verjaardag. Deze naam is voor ma en mij onlosmakelijk verbonden met jou als beginnend docent in Lochem.
Ik had het net over "tijd", maar ik weet nog altijd dat ma en ik in 2005 getuige waren van zijn diploma-uitreiking. Ik heb het hier vaker gezegd dat het heel bijzonder was dat ikzelf hem die avond zijn gymnasiumdiploma namens jou mocht overhandigen. Het waarom is wel bekend. Het was een jaar na jouw overlijden en voor ons was dit een heel hectische tijd. Maar Jurgen en zijn diploma in 2005 vormen voor ons een heel prettige herinnering.
En die herinnering zal ik altijd blijven koesteren.
Ik zou er met gemak weer een "bericht "van kunnen maken, omdat ik je op dit moment heel zou kunnen vertellen over dingen die nu in mijn leven spelen, maar in dit geval moet je maar proberen mijn gedachten te kunnen lezen. Ik weet niet wat er allemaal mogelijk is daar van "Boven". Voor mij in ieder geval een erg prettig "correspondentieadres".
Heel veel liefs en dikke knuffel van ma.
Dag Maurice.
We missen je nog altijd.
Op 21 januari 2023
om 10:45 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 10:45 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Afgelopen week hadden ma en ik een heel speciale ervaring. Daarover wil ik je graag iets zeggen.
Zoals je weet, hebben ma en ik het in deze tijd vaak druk op het gebied van toneelspelen. Er moet dan veel geregeld worden. Zo gingen we afgelopen woensdagmiddag naar Meppel om dingen over geluid en verlichting te regelen bij Bertus Roodhof. Die ken je vast ook nog wel. Daar hebben we lekker lang zit kletsen, omdat we elkaar door corona niet meer hadden gezien.
Dit bedrijf zit nu op een klein industrieplekje in Meppel en daar staan meerdere units die worden verhuurd aan kleine bedrijfjes.
We hebben daar een poos zitten praten over van alles en nog wat en ook over de gezondheid. Mevrouw Roodhof had heel veel leed ondergaan.
Toen we weer naar buiten gingen, zagen we voor een andere unit een man bezig foto's te maken van een rotansetje.
Omdat wij voor het toneel ook zoiets nodig hebben, reageerde ma spontaan en liep door naar deze man die een grote muts op had.
Ma vroeg of ze even op een stoel mocht gaan zitten. Deze man zei toen: "Ga rustig op de stoel zitten Hennie."
Verbouwereerd keek ma de man aan en vroeg zich af wie deze man toch kon zijn. Toen ik naderbij kwam, deed hij zijn grote muts af en bleek het mijn oud-collega en jouw oud-docent Engels Hans Kok te zijn.
Alles wie we daar hadden verwacht, was Hans niet.
Hij kwam toen als jong broekie op onze school vroeger en vlak voordat ik met pensioen ging, vertrok hij naar een school in Hoogeveen.
Hij is jarenlang mijn collega geweest in Meppel en toen jij op de middelbare school zat daar, was hij ook jouw leraar Engels.
Ik weet nog altijd dat jij met hem wegliep. Hij was een van je favoriete leraren en door hem heb je misschien wel de liefde ontwikkeld voor de Engelse taal.
Ik weet nog wel dat jij altijd aangaf dat je je bij hem in de les erg prettig voelde, omdat hij lekker snel door de leerstof heenging. Jij kon het gemakkelijk bijsloffen en had een speciale band met hem en andersom blijkbaar ook.
Het gekke is dat ik de laatste paar jaren van mijn loopbaan nog naar een andere locatie moest om daar o.a. aan de havo les te geven.
Zo zat daar in de derde klas een jongen die Trevi Kok heette. Een bijzonder plezierige leerling. Pas aan het eind van het schooljaar kwam ik erachter dat hij de zoon van Hans was. Zo hebben we allebei dus lesgegeven aan elkaars zonen op de middelbare school.
Wat voor ons heel bijzonder is geweest in de loop van de jaren dat jij er niet meer was, was dat er op de dag van je overlijden vaak een bloemetje stond van iemand van wie we niet wisten wie dit had gebracht.
Later heeft hij er een kaartje bijgedaan met bijvoorbeeld "Your old English teacher"
Zo ontmoetten wij Hans eens op de begraafplaats en hij vertelde toen dat hij af en toe weleens een bezoekje bracht aan de begraafplaats en er dan voor jou ook een bloemetje neerzette op je overlijdensdag.
Je zult wel denken: "Wat wil je me eigenlijk nog meer vertellen?"
Hans vertelde ons woensdagmiddag dat hij in zijn vrije tijd ook handelde in rieten meubelen en curiosa en dat hij ook een unit had waar hij zijn spullen heeft uitgestald en van waaruit hij dingen verkoopt. Je begrijpt dat ma en ik deze "winkel" ook graag wilden zien. Toen we daar binnenkwamen, wisten we niet wat we zagen. Het was ontzettend vol. Heel veel rieten voorwerpen en heel veel speciale soorten curiosa. Je moet foto's gezien hebben of er zelf zijn geweest om de juiste beelden van deze winkel te hebben.
Ma zag een prachtige, grote rieten motorfiets. Ze wist zeker dat wanneer jij deze had gezien, je deze gekocht had en die in je lokaal een plekje had geven.
Zou helemaal bij jou gepast hebben.
Toen we verder door de winkel liepen, zagen we aan de muur allemaal verschillende oudere foto's. Ook van de familie van Hans. Opeens zagen we tussen al deze foto's jouw foto hangen. Het was de foto van de bedankbrief die we na je overlijden hebben rondgestuurd. Ma en ik waren hevig verbaasd en zeker heel erg ontroerd.
Alles wat we hadden verwacht in deze speciale winkel was heel veel, maar zeker niet JOUW foto.
Ik kan je zeggen dat dit heel veel indruk maakte op ma en mij. Ik heb me toen ook afgevraagd: "Bestaat toeval?"
We hebben in de loop van de tijd al zoveel bijzondere verhalen over jou gehoord, maar dat je bij Hans nog altijd een warm plekje hebt zonder dat hij dit aan de grote klok hangt, is wel duidelijk en voor ons een waardevolle ervaring. Deze ervaring zullen ma en ik koesteren Maurice.
Woensdagmiddag was je weer even "aanwezig" voor ma en mij.
Dat wil ik je graag laten weten.
Liefs en dikke knuffel van ma.
Dag Maurice.
Afgelopen week hadden ma en ik een heel speciale ervaring. Daarover wil ik je graag iets zeggen.
Zoals je weet, hebben ma en ik het in deze tijd vaak druk op het gebied van toneelspelen. Er moet dan veel geregeld worden. Zo gingen we afgelopen woensdagmiddag naar Meppel om dingen over geluid en verlichting te regelen bij Bertus Roodhof. Die ken je vast ook nog wel. Daar hebben we lekker lang zit kletsen, omdat we elkaar door corona niet meer hadden gezien.
Dit bedrijf zit nu op een klein industrieplekje in Meppel en daar staan meerdere units die worden verhuurd aan kleine bedrijfjes.
We hebben daar een poos zitten praten over van alles en nog wat en ook over de gezondheid. Mevrouw Roodhof had heel veel leed ondergaan.
Toen we weer naar buiten gingen, zagen we voor een andere unit een man bezig foto's te maken van een rotansetje.
Omdat wij voor het toneel ook zoiets nodig hebben, reageerde ma spontaan en liep door naar deze man die een grote muts op had.
Ma vroeg of ze even op een stoel mocht gaan zitten. Deze man zei toen: "Ga rustig op de stoel zitten Hennie."
Verbouwereerd keek ma de man aan en vroeg zich af wie deze man toch kon zijn. Toen ik naderbij kwam, deed hij zijn grote muts af en bleek het mijn oud-collega en jouw oud-docent Engels Hans Kok te zijn.
Alles wie we daar hadden verwacht, was Hans niet.
Hij kwam toen als jong broekie op onze school vroeger en vlak voordat ik met pensioen ging, vertrok hij naar een school in Hoogeveen.
Hij is jarenlang mijn collega geweest in Meppel en toen jij op de middelbare school zat daar, was hij ook jouw leraar Engels.
Ik weet nog altijd dat jij met hem wegliep. Hij was een van je favoriete leraren en door hem heb je misschien wel de liefde ontwikkeld voor de Engelse taal.
Ik weet nog wel dat jij altijd aangaf dat je je bij hem in de les erg prettig voelde, omdat hij lekker snel door de leerstof heenging. Jij kon het gemakkelijk bijsloffen en had een speciale band met hem en andersom blijkbaar ook.
Het gekke is dat ik de laatste paar jaren van mijn loopbaan nog naar een andere locatie moest om daar o.a. aan de havo les te geven.
Zo zat daar in de derde klas een jongen die Trevi Kok heette. Een bijzonder plezierige leerling. Pas aan het eind van het schooljaar kwam ik erachter dat hij de zoon van Hans was. Zo hebben we allebei dus lesgegeven aan elkaars zonen op de middelbare school.
Wat voor ons heel bijzonder is geweest in de loop van de jaren dat jij er niet meer was, was dat er op de dag van je overlijden vaak een bloemetje stond van iemand van wie we niet wisten wie dit had gebracht.
Later heeft hij er een kaartje bijgedaan met bijvoorbeeld "Your old English teacher"
Zo ontmoetten wij Hans eens op de begraafplaats en hij vertelde toen dat hij af en toe weleens een bezoekje bracht aan de begraafplaats en er dan voor jou ook een bloemetje neerzette op je overlijdensdag.
Je zult wel denken: "Wat wil je me eigenlijk nog meer vertellen?"
Hans vertelde ons woensdagmiddag dat hij in zijn vrije tijd ook handelde in rieten meubelen en curiosa en dat hij ook een unit had waar hij zijn spullen heeft uitgestald en van waaruit hij dingen verkoopt. Je begrijpt dat ma en ik deze "winkel" ook graag wilden zien. Toen we daar binnenkwamen, wisten we niet wat we zagen. Het was ontzettend vol. Heel veel rieten voorwerpen en heel veel speciale soorten curiosa. Je moet foto's gezien hebben of er zelf zijn geweest om de juiste beelden van deze winkel te hebben.
Ma zag een prachtige, grote rieten motorfiets. Ze wist zeker dat wanneer jij deze had gezien, je deze gekocht had en die in je lokaal een plekje had geven.
Zou helemaal bij jou gepast hebben.
Toen we verder door de winkel liepen, zagen we aan de muur allemaal verschillende oudere foto's. Ook van de familie van Hans. Opeens zagen we tussen al deze foto's jouw foto hangen. Het was de foto van de bedankbrief die we na je overlijden hebben rondgestuurd. Ma en ik waren hevig verbaasd en zeker heel erg ontroerd.
Alles wat we hadden verwacht in deze speciale winkel was heel veel, maar zeker niet JOUW foto.
Ik kan je zeggen dat dit heel veel indruk maakte op ma en mij. Ik heb me toen ook afgevraagd: "Bestaat toeval?"
We hebben in de loop van de tijd al zoveel bijzondere verhalen over jou gehoord, maar dat je bij Hans nog altijd een warm plekje hebt zonder dat hij dit aan de grote klok hangt, is wel duidelijk en voor ons een waardevolle ervaring. Deze ervaring zullen ma en ik koesteren Maurice.
Woensdagmiddag was je weer even "aanwezig" voor ma en mij.
Dat wil ik je graag laten weten.
Liefs en dikke knuffel van ma.
Dag Maurice.
Op 14 januari 2023
om 16:06 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 16:06 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Vandaag de laatste dag van het jaar. Tijd voor het slotakkoord voor dit jaar.
Ik kijk maar niet te veel terug op wat geweest is afgelopen jaar.
Meestal onthoud je dan de dingen die veel indruk op je hebben gemaakt.
Dat kan op een positieve manier zijn of op een negatieve.
Beide zullen we meegemaakt hebben en ik zal er niet veel van aanhalen.
Ik noem alleen het overlijden van mijn grote vriend dat zoveel impact op ons heeft gehad. Daar zijn geen woorden voor te vinden.
Dat is in de meeste gevallen bij overlijden het geval.
Maar in dit geval helemaal.
Misschien dat jullie nu "van boven" op de aarde neerkijken, maar daar is nu weinig te zien door de enorm donkere lucht. Misschien om 12 uur wanneer op veel plaatsen de lichten knetterend worden ontstoken.
Ik denk dat de regen vanavond misschien spelbreker zal zijn, maar ondanks dat zal met veel lawaai en lichtflitsen de hemel toch voor een deel "verlicht" worden.
Voor sommige mensen zal dit licht toch een donker gevoel blijven geven Maurice. Je begrijpt vast wel wat ik bedoel.
Alle nieuwjaarswensen zullen bij woorden blijven en zullen niet de donkerte verdrijven. Voor deze mensen is het niet het licht dat wij voor ogen hebben bij het uitspreken van deze wensen.
Vandaag was het letterlijk een donkere dag. Bijna de hele dag was het hier regen. Dat beïnvloedde het knallen behoorlijk.
Hopelijk blijft het een rustige nacht. Er zullen wel weer dingen gebeuren die verschillende gezinnen of families veel verdriet doen.
Ik denk ook aan politie en hulpverleners die het vaak moeilijk krijgen op dit soort avonden. Vrede op aarde werd vorige week nog gezongen, maar helaas blijft het niet bij zingen. Het is nu letterlijk geen vrede op aarde.
Ik heb me zo vaak in jouw geval de "waaromvraag" gesteld.
Als mens vraag ik me af: waarom doen mensen elkaar dit toch aan en uit naam van wie?
Lieve Maurice, ik wil toch positief afsluiten. Ik weet niet of je elkaar "hierboven" ook Gelukkig Nieuwjaar wenst. Dat doe ik dan maar wel, maar ik hoop in mijn hart dat jullie voor altijd rust en vrede hebben zonder dit te hoeven zeggen.
Dag Maurice.
Het voelt gewoon fijn om je nog weer eens bij naam te mogen noemen.
Je weet in ieder geval dat we jou niet vergeten.
Extra dikke oudjaarsknuffel van ma.
Dag Maurice.
Vandaag de laatste dag van het jaar. Tijd voor het slotakkoord voor dit jaar.
Ik kijk maar niet te veel terug op wat geweest is afgelopen jaar.
Meestal onthoud je dan de dingen die veel indruk op je hebben gemaakt.
Dat kan op een positieve manier zijn of op een negatieve.
Beide zullen we meegemaakt hebben en ik zal er niet veel van aanhalen.
Ik noem alleen het overlijden van mijn grote vriend dat zoveel impact op ons heeft gehad. Daar zijn geen woorden voor te vinden.
Dat is in de meeste gevallen bij overlijden het geval.
Maar in dit geval helemaal.
Misschien dat jullie nu "van boven" op de aarde neerkijken, maar daar is nu weinig te zien door de enorm donkere lucht. Misschien om 12 uur wanneer op veel plaatsen de lichten knetterend worden ontstoken.
Ik denk dat de regen vanavond misschien spelbreker zal zijn, maar ondanks dat zal met veel lawaai en lichtflitsen de hemel toch voor een deel "verlicht" worden.
Voor sommige mensen zal dit licht toch een donker gevoel blijven geven Maurice. Je begrijpt vast wel wat ik bedoel.
Alle nieuwjaarswensen zullen bij woorden blijven en zullen niet de donkerte verdrijven. Voor deze mensen is het niet het licht dat wij voor ogen hebben bij het uitspreken van deze wensen.
Vandaag was het letterlijk een donkere dag. Bijna de hele dag was het hier regen. Dat beïnvloedde het knallen behoorlijk.
Hopelijk blijft het een rustige nacht. Er zullen wel weer dingen gebeuren die verschillende gezinnen of families veel verdriet doen.
Ik denk ook aan politie en hulpverleners die het vaak moeilijk krijgen op dit soort avonden. Vrede op aarde werd vorige week nog gezongen, maar helaas blijft het niet bij zingen. Het is nu letterlijk geen vrede op aarde.
Ik heb me zo vaak in jouw geval de "waaromvraag" gesteld.
Als mens vraag ik me af: waarom doen mensen elkaar dit toch aan en uit naam van wie?
Lieve Maurice, ik wil toch positief afsluiten. Ik weet niet of je elkaar "hierboven" ook Gelukkig Nieuwjaar wenst. Dat doe ik dan maar wel, maar ik hoop in mijn hart dat jullie voor altijd rust en vrede hebben zonder dit te hoeven zeggen.
Dag Maurice.
Het voelt gewoon fijn om je nog weer eens bij naam te mogen noemen.
Je weet in ieder geval dat we jou niet vergeten.
Extra dikke oudjaarsknuffel van ma.
Dag Maurice.
Op 31 december 2022
om 17:56 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 17:56 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen.
Het is nu Tweede Kerstdagavond. Ma en ik zijn hier nu alleen. De kerstboom is verlicht en ma heeft overal weer lampjes.
Ook buiten staan drie kleine verlichte boompjes. In het donker branden ze erg mooi.
Zaterdag aan het eind van de middag zijn we naar de begraafplaats geweest om daar een kaarsje voor je aan te steken. Er waren op dat moment heel veel mensen aanwezig die van een uitvaartleider allemaal een kaarsje en een roos kregen. Het begin van de begraafplaats was helemaal verlicht en verwarmd door door vuurkorven en honderden kaarsjes. Heel indrukwekkend. Wanneer je terugkwam van het brengen en het ontsteken van de kaars, kreeg je warme chocolademelk met wat lekkers aangeboden.
Het was letterlijk en figuurlijk een warme bijeenkomst.
Toen we gisteravond van je oom terugkwamen en het al donker was, was de begraafplaats helemaal verlicht door al die bezorgde kaarsjes van de avond ervoor. Ma zorgt er sowieso wel voor dat er bij jou wel altijd een paar lampjes branden. Ook brandde er een heel klein boompje met lampjes met behulp van een batterij.
Fokkes buurvrouw had een heel mooi kerststukje voor jou meegegeven dat ook een mooi plekje kreeg. Zo ziet het er op je graf wel weer wat "feestelijk" uit.
Het vorig berichtje van Helma, de moeder van je oud-studievriend Martijn,ontroerde me echt. Zo fijn te lezen dat zij na zoveel jaren nog zo liefdevol over je schrijft en dat je bij haar ook nog altijd een warm plekje hebt. Automatisch denk ik nu weer aan je studietijd op Windesheim waar je Martijn hebt leren kennen. Zo speciaal dat de "kleine Esther" daar ook de studie voor lerares Engels heeft gevolgd. Van haar moeder krijg ik altijd de verhalen over haar docentschap te horen. Wat zou je het fijn gevonden hebben haar dochter op deze manier meegemaakt te mogen hebben, maar helaas.
Hieraan zie je allemaal dat de tijd vele dingen doet veranderen.
Ik ga daar nu niet op in.
Daarom neem ik maar een schtrijfpauze.
Extra dikke kerstknuffel van ma.
Dag lieve Maurice.
Het is nu Tweede Kerstdagavond. Ma en ik zijn hier nu alleen. De kerstboom is verlicht en ma heeft overal weer lampjes.
Ook buiten staan drie kleine verlichte boompjes. In het donker branden ze erg mooi.
Zaterdag aan het eind van de middag zijn we naar de begraafplaats geweest om daar een kaarsje voor je aan te steken. Er waren op dat moment heel veel mensen aanwezig die van een uitvaartleider allemaal een kaarsje en een roos kregen. Het begin van de begraafplaats was helemaal verlicht en verwarmd door door vuurkorven en honderden kaarsjes. Heel indrukwekkend. Wanneer je terugkwam van het brengen en het ontsteken van de kaars, kreeg je warme chocolademelk met wat lekkers aangeboden.
Het was letterlijk en figuurlijk een warme bijeenkomst.
Toen we gisteravond van je oom terugkwamen en het al donker was, was de begraafplaats helemaal verlicht door al die bezorgde kaarsjes van de avond ervoor. Ma zorgt er sowieso wel voor dat er bij jou wel altijd een paar lampjes branden. Ook brandde er een heel klein boompje met lampjes met behulp van een batterij.
Fokkes buurvrouw had een heel mooi kerststukje voor jou meegegeven dat ook een mooi plekje kreeg. Zo ziet het er op je graf wel weer wat "feestelijk" uit.
Het vorig berichtje van Helma, de moeder van je oud-studievriend Martijn,ontroerde me echt. Zo fijn te lezen dat zij na zoveel jaren nog zo liefdevol over je schrijft en dat je bij haar ook nog altijd een warm plekje hebt. Automatisch denk ik nu weer aan je studietijd op Windesheim waar je Martijn hebt leren kennen. Zo speciaal dat de "kleine Esther" daar ook de studie voor lerares Engels heeft gevolgd. Van haar moeder krijg ik altijd de verhalen over haar docentschap te horen. Wat zou je het fijn gevonden hebben haar dochter op deze manier meegemaakt te mogen hebben, maar helaas.
Hieraan zie je allemaal dat de tijd vele dingen doet veranderen.
Ik ga daar nu niet op in.
Daarom neem ik maar een schtrijfpauze.
Extra dikke kerstknuffel van ma.
Dag lieve Maurice.
Op 26 december 2022
om 19:36 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 19:36 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Hieronder lees ik dat er storing is geweest, vandaar dat mijn bericht niet door kwam. Zoals elk jaar maak ik mijn kerstkaarten zelf.En elk jaar komt de laatste kaart van Maurice weer tevoorschijn. Al eens gedacht, nu kan hij wel weg,maar op de een of andere manier verdwijnt hij weer in de kerstdoos.
Op 24 december 2022
om 17:19 getekend door:
H.e.l.m.a.
Dit is niet ok
om 17:19 getekend door:
H.e.l.m.a.
Dag mijn lieve jongen,
Het was wel even spannend vanavond. Je zult denken: waarom dan? Gisteren wilde ik je een berichtje sturen, omdat ik dat elke 21ste van de maand doe. Toen ik dat gisteren weer wilde doen, kon ik je niet bereiken toen ik je naam intikte. Aan het uiterlijk van de site kon ik ook wel zien dat het anders was dan normaal.
Ik heb toen een berichtje naar de beheerder gestuurd met de vraag of er iets aan de hand was en ik ontdekte vanavond in de spam dat er twee berichtjes waren gekomen, Dat was netjes in ieder geval.
Toen ik las dat het misschien kon zijn dat de administratie jouw register misschien had verwijderd , omdat het termijn was afgelopen, zat ik in zak en as. Alles zou dan weg zijn en dat zou ik verschrikkelijk gevonden hebben. Ik was zo teleurgesteld en verdrietig tegelijk. Ik had weer een mail gestuurd en gevraagd of het toch nog mogelijk was alle gegevens toch nog te reproduceren. Ik kon niet anders dan het antwoord op mijn vraag afwachten en ben maar een eind gaan wandelen. Even het hoofd leegmaken.
Ik kwam thuis en ma had een enorme verrassing voor me. Op haar mobiel had ze jouw naam op Google ingetoetst en daar zag ze jouw naam bij het Nationaal Condoleanceregister. Toen ze dat aanklikte, kwam ze gelijk op jouw register en alle gegevens waren nog aanwezig. Je kunt je niet voorstellen wat voor gevoel dit bij me opwekte. Alles was er nog. Wat een opluchting en vreugde.
Natuurlijk heb ik dit bericht weer doorgestuurd naar de beheerder en ik neem aan dat ze daar de fout zullen herstellen, omdat het register tot 2026 geldig blijkt te zijn. Dus geen verwijdering uit de administratie.
Dat was een heel verhaal. Hier gold voor dit moment: "waar het hart vol van is, ..."
Dus geen bericht op de 21ste, maar gelukkig een dag later.
Gistermorgen was ik bij de voetbalclub en in de koffiepauze kreeg ik al een telefoontje van je vriendin uit Borculo. Wat is het toch fijn dat er zulke mensen zijn. Zij steunt ons op een wel heel speciale manier. We kwebbelen soms heel erg lang, maar voor jou is er altijd plaats. Ze kan zo af en toe nog nog leuke herinneringen ophalen over dingen die ze met jou meemaakte. Dat voelt als heel kostbaar.
Een andere collega die nog altijd aan jou denkt en je op zijn tijd een mooi bloemetje komt brengen is Jelte. Samen met Gretha heeft hij ook dit jaar weer een heel mooi kerststukje bij je neergezet.
Dat heeft ook je vriendin Marian weer gedaan. Voor haar hebben we ook veel respect voor de manier waarop ze haar vriendschap betuigt naar jou toe, maar zeker ook naar ons toe. Ze heeft zo vaak leuke "verrassingen" voor ons.
We hebben drukke weken achter en voor ons. De toneeldrukte is er weer en binnen de familie spelen ook droevige dingen door ziekte.
Het is nu kersttijd. Ma doet haar best om het licht letterlijk en figuurlijk te laten schijnen.
Jouw kerstboompje dat je op het Staring College in je lokaal had branden, brandt nu elke dag en avond op jouw kamer. De boom die jijzelf nog had gekocht in een periode vlak na de kerst, omdat deze toen goedkoop was en je mee naar school wilde nemen, staat nu bij ons in de huiskamer met lichtjes erin.
De tijd waarin we nu leven is niet voor alle mensen erg mooi vanwege dure energie en daardoor financiële problemen. Daarbij de oorlog in Oekraïne.
Donkere dagen voor Kerstmis.
We proberen de moed erin te houden.
Ik weet niet of "hierboven" ook kerstfeest bestaat. In mijn beleving is het daar elke dag Kerstfeest. Feest van vrede en licht. Daar sluit ik nu maar mee af.
Ben zo blij dat ik je weer kan schrijven.
Heel veel liefs van ma en natuurlijk extra dikke kerstknuffel.
Dag lieve vriend. We missen je nog altijd en speciaal op dit soort dagen. Heb nu het beeld voor ogen van jou als kok met kerstfeest waarbij je van lekker eten en gezelligheid hield
Dag Maurice..
Het was wel even spannend vanavond. Je zult denken: waarom dan? Gisteren wilde ik je een berichtje sturen, omdat ik dat elke 21ste van de maand doe. Toen ik dat gisteren weer wilde doen, kon ik je niet bereiken toen ik je naam intikte. Aan het uiterlijk van de site kon ik ook wel zien dat het anders was dan normaal.
Ik heb toen een berichtje naar de beheerder gestuurd met de vraag of er iets aan de hand was en ik ontdekte vanavond in de spam dat er twee berichtjes waren gekomen, Dat was netjes in ieder geval.
Toen ik las dat het misschien kon zijn dat de administratie jouw register misschien had verwijderd , omdat het termijn was afgelopen, zat ik in zak en as. Alles zou dan weg zijn en dat zou ik verschrikkelijk gevonden hebben. Ik was zo teleurgesteld en verdrietig tegelijk. Ik had weer een mail gestuurd en gevraagd of het toch nog mogelijk was alle gegevens toch nog te reproduceren. Ik kon niet anders dan het antwoord op mijn vraag afwachten en ben maar een eind gaan wandelen. Even het hoofd leegmaken.
Ik kwam thuis en ma had een enorme verrassing voor me. Op haar mobiel had ze jouw naam op Google ingetoetst en daar zag ze jouw naam bij het Nationaal Condoleanceregister. Toen ze dat aanklikte, kwam ze gelijk op jouw register en alle gegevens waren nog aanwezig. Je kunt je niet voorstellen wat voor gevoel dit bij me opwekte. Alles was er nog. Wat een opluchting en vreugde.
Natuurlijk heb ik dit bericht weer doorgestuurd naar de beheerder en ik neem aan dat ze daar de fout zullen herstellen, omdat het register tot 2026 geldig blijkt te zijn. Dus geen verwijdering uit de administratie.
Dat was een heel verhaal. Hier gold voor dit moment: "waar het hart vol van is, ..."
Dus geen bericht op de 21ste, maar gelukkig een dag later.
Gistermorgen was ik bij de voetbalclub en in de koffiepauze kreeg ik al een telefoontje van je vriendin uit Borculo. Wat is het toch fijn dat er zulke mensen zijn. Zij steunt ons op een wel heel speciale manier. We kwebbelen soms heel erg lang, maar voor jou is er altijd plaats. Ze kan zo af en toe nog nog leuke herinneringen ophalen over dingen die ze met jou meemaakte. Dat voelt als heel kostbaar.
Een andere collega die nog altijd aan jou denkt en je op zijn tijd een mooi bloemetje komt brengen is Jelte. Samen met Gretha heeft hij ook dit jaar weer een heel mooi kerststukje bij je neergezet.
Dat heeft ook je vriendin Marian weer gedaan. Voor haar hebben we ook veel respect voor de manier waarop ze haar vriendschap betuigt naar jou toe, maar zeker ook naar ons toe. Ze heeft zo vaak leuke "verrassingen" voor ons.
We hebben drukke weken achter en voor ons. De toneeldrukte is er weer en binnen de familie spelen ook droevige dingen door ziekte.
Het is nu kersttijd. Ma doet haar best om het licht letterlijk en figuurlijk te laten schijnen.
Jouw kerstboompje dat je op het Staring College in je lokaal had branden, brandt nu elke dag en avond op jouw kamer. De boom die jijzelf nog had gekocht in een periode vlak na de kerst, omdat deze toen goedkoop was en je mee naar school wilde nemen, staat nu bij ons in de huiskamer met lichtjes erin.
De tijd waarin we nu leven is niet voor alle mensen erg mooi vanwege dure energie en daardoor financiële problemen. Daarbij de oorlog in Oekraïne.
Donkere dagen voor Kerstmis.
We proberen de moed erin te houden.
Ik weet niet of "hierboven" ook kerstfeest bestaat. In mijn beleving is het daar elke dag Kerstfeest. Feest van vrede en licht. Daar sluit ik nu maar mee af.
Ben zo blij dat ik je weer kan schrijven.
Heel veel liefs van ma en natuurlijk extra dikke kerstknuffel.
Dag lieve vriend. We missen je nog altijd en speciaal op dit soort dagen. Heb nu het beeld voor ogen van jou als kok met kerstfeest waarbij je van lekker eten en gezelligheid hield
Dag Maurice..
Op 22 december 2022
om 22:18 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 22:18 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Vandaag weer de 21ste.
Buiten ligt sinds gisteravond sneeuw. Niet meer op de wegen en tegelpaden, maar wel op struiken en gras. Dit is wel even weer wennen en helemaal nu we kalm aan moeten doen met energie. Het is zo vreemd te moeten lezen dat mensen soms met hun jas aan of met een deken over in de kamer zitten, omdat ze hun rekeningen niet meer kunnen betalen.
Zaterdag zijn ma en ik helemaal naar Hoek in Zeeuws Vlaanderen geweest voor een partijtje voetbal. Om 8.30 vertrokken en om 21.45 weer thuis. Ongeveer 300 km.
Gelukkig gewonnen en dus was de terugreis extra gezellig.
Terwijl wij van voetballen genoten, waren er hier in het dorp allemaal Zwarte Piet rellen gaande. Dat werd weer landelijk nieuws natuurlijk.
We hebben het ondertussen aardig druk weer met de toneelrepetities. Straks weer toneel opbouwen enz. Wel veel plezier bij de repetitie.
Ik sluit nu af. Heel veel liefs en een dikke knuffel van ma.
Dag Maurice.
Vandaag weer de 21ste.
Buiten ligt sinds gisteravond sneeuw. Niet meer op de wegen en tegelpaden, maar wel op struiken en gras. Dit is wel even weer wennen en helemaal nu we kalm aan moeten doen met energie. Het is zo vreemd te moeten lezen dat mensen soms met hun jas aan of met een deken over in de kamer zitten, omdat ze hun rekeningen niet meer kunnen betalen.
Zaterdag zijn ma en ik helemaal naar Hoek in Zeeuws Vlaanderen geweest voor een partijtje voetbal. Om 8.30 vertrokken en om 21.45 weer thuis. Ongeveer 300 km.
Gelukkig gewonnen en dus was de terugreis extra gezellig.
Terwijl wij van voetballen genoten, waren er hier in het dorp allemaal Zwarte Piet rellen gaande. Dat werd weer landelijk nieuws natuurlijk.
We hebben het ondertussen aardig druk weer met de toneelrepetities. Straks weer toneel opbouwen enz. Wel veel plezier bij de repetitie.
Ik sluit nu af. Heel veel liefs en een dikke knuffel van ma.
Dag Maurice.
Op 21 november 2022
om 13:26 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 13:26 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Vandaag weer de 21ste. De tijd vliegt gewoon voor mij. Het is een wat vreemde tijd wanneer we kijken naar de dingen die in de wereld gebeuren. Ik had van mijn leven niet gedacht dat er in Oost-Europa weer een oorlog zou uitbreken die ook heel veel invloed zou hebben op op ons dagelijks leven. Ongelooflijk hoe prijzen stijgen en helemaal de prijzen van energie. Daardoor komen heel veel mensen financieel in grote problemen met alle daarbij behorende nare gevolgen. Heel veel mensen zijn op dit moment erg onzeker. Alles voelt zo onvoorspelbaar. Het maakt het leven er in algemene zin niet beter of vrolijker op.
Mensen die in de kou moeten zitten, omdat ze de verwarming niet meer kunnen betalen. Ongelooflijk allemaal.
Ik hoop dat we er ons doorheen zullen slaan komende winter.
Je weet dat ik graag liedjes van Ede Staal beluister en één daarvan is: "Het is nog nooit zo donker west of 't wer altied wel weer licht." Ik hoop dat dit "licht" heel spoedig weer zal aanbreken.
Vandaag is het ook precies een half jaar geleden dat buurman Roel van ons heen is gegaan. Natuurlijk hebben Freja en de jongens hier nog altijd last van. Ik hoop dat je hem "hierboven" ook al bent tegengekomen.
Ma staat op het punt jou nu een bezoekje te brengen in Meppel en omdat ik met haar mee wil, sluit ik nu af hier.
Heel veel liefs en een dikke knuffel van ma.
Dag Maurice
Vandaag weer de 21ste. De tijd vliegt gewoon voor mij. Het is een wat vreemde tijd wanneer we kijken naar de dingen die in de wereld gebeuren. Ik had van mijn leven niet gedacht dat er in Oost-Europa weer een oorlog zou uitbreken die ook heel veel invloed zou hebben op op ons dagelijks leven. Ongelooflijk hoe prijzen stijgen en helemaal de prijzen van energie. Daardoor komen heel veel mensen financieel in grote problemen met alle daarbij behorende nare gevolgen. Heel veel mensen zijn op dit moment erg onzeker. Alles voelt zo onvoorspelbaar. Het maakt het leven er in algemene zin niet beter of vrolijker op.
Mensen die in de kou moeten zitten, omdat ze de verwarming niet meer kunnen betalen. Ongelooflijk allemaal.
Ik hoop dat we er ons doorheen zullen slaan komende winter.
Je weet dat ik graag liedjes van Ede Staal beluister en één daarvan is: "Het is nog nooit zo donker west of 't wer altied wel weer licht." Ik hoop dat dit "licht" heel spoedig weer zal aanbreken.
Vandaag is het ook precies een half jaar geleden dat buurman Roel van ons heen is gegaan. Natuurlijk hebben Freja en de jongens hier nog altijd last van. Ik hoop dat je hem "hierboven" ook al bent tegengekomen.
Ma staat op het punt jou nu een bezoekje te brengen in Meppel en omdat ik met haar mee wil, sluit ik nu af hier.
Heel veel liefs en een dikke knuffel van ma.
Dag Maurice
Op 21 oktober 2022
om 13:36 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 13:36 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Wat een verrassing weer iets te lezen van iemand die jij als leerling hebt meegemaakt. Ik moest wel even glimlachen toen ik las dat het zich afspeelde in Steenwijk. Als ik de situatie inschat, was het een leerling van de school uit Lochem die jou daar aantrof. Hij had jou daar nooit verwacht, neem ik aan, omdat hij zich een hoedje schrok. Hij zal jou nooit in Steenwijk verwacht hebben, maar door jouw eigen sportbeleving was je daar redelijk vaak en ook omdat enkele vrienden van je daar woonden. Een leuk verhaal nu en fijn dat hij daar nog warme herinneringen aan bewaart. Fijn dat hij dit jou hier nog verteld na twintig jaar. Je zult vast gehoopt hebben dat zijn van huis weglopen later allemaal weer goed is gekomen.
Vandaag weer de 21ste. Dus weer even hier kijken en wat herinneringen ophalen of wat nieuwtjes voor je plaatsen.
Ik heb op dit moment even pauze. We zijn zijn druk bezig met het bouwen van een nieuwe carport. Maandag begonnen, maar al bijna klaar. Ikzelf ben meer an het kijken en rommel opruimen en Harry, de aannemer die jij ook goed hebt gekend, doet het samen met zijn broer die weer onze buurman is. Gelukkig weet jij wel wie ik bedoel.
Gisteren had ik een "snipperdag" en zijn ma en ik naar je tante in Nieuwe Pekela geweest om die te helpen.
Toen we thuiskwamen, kregen we van Arend het bericht dat Fenna's moeder was overleden. Droevig allemaal.
Vanavond is er een bekerwedstrijd. Die wil ik ook graag zien.
Ik stop nu, omdat ik weer word verwacht voor mijn "werk" op de bouwplaats.
Liefs en dikke knuffel van ma.
Dag Maurice.
Wat een verrassing weer iets te lezen van iemand die jij als leerling hebt meegemaakt. Ik moest wel even glimlachen toen ik las dat het zich afspeelde in Steenwijk. Als ik de situatie inschat, was het een leerling van de school uit Lochem die jou daar aantrof. Hij had jou daar nooit verwacht, neem ik aan, omdat hij zich een hoedje schrok. Hij zal jou nooit in Steenwijk verwacht hebben, maar door jouw eigen sportbeleving was je daar redelijk vaak en ook omdat enkele vrienden van je daar woonden. Een leuk verhaal nu en fijn dat hij daar nog warme herinneringen aan bewaart. Fijn dat hij dit jou hier nog verteld na twintig jaar. Je zult vast gehoopt hebben dat zijn van huis weglopen later allemaal weer goed is gekomen.
Vandaag weer de 21ste. Dus weer even hier kijken en wat herinneringen ophalen of wat nieuwtjes voor je plaatsen.
Ik heb op dit moment even pauze. We zijn zijn druk bezig met het bouwen van een nieuwe carport. Maandag begonnen, maar al bijna klaar. Ikzelf ben meer an het kijken en rommel opruimen en Harry, de aannemer die jij ook goed hebt gekend, doet het samen met zijn broer die weer onze buurman is. Gelukkig weet jij wel wie ik bedoel.
Gisteren had ik een "snipperdag" en zijn ma en ik naar je tante in Nieuwe Pekela geweest om die te helpen.
Toen we thuiskwamen, kregen we van Arend het bericht dat Fenna's moeder was overleden. Droevig allemaal.
Vanavond is er een bekerwedstrijd. Die wil ik ook graag zien.
Ik stop nu, omdat ik weer word verwacht voor mijn "werk" op de bouwplaats.
Liefs en dikke knuffel van ma.
Dag Maurice.
Op 21 september 2022
om 11:40 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 11:40 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit register is aangemaakt door:
Staring College
op 23 mei 2004
en blijft zichtbaar tot:
1 januari 2026
Contact met beheerder >
Staring College
op 23 mei 2004
en blijft zichtbaar tot:
1 januari 2026
Contact met beheerder >
Contact met Staring College:
Voor dit register is het helaas niet mogelijk een boekje te maken.
Hou me op de hoogte
Wilt u op de hoogte gehouden worden als er nieuwe (nationale) registers geopend worden? Condoleance.nl biedt verschillende mogelijkheden om op de hoogte te blijven, zoals e-mail, Twitter en SMS.